Wotywny kościół św. Rocha, Rozalii i Sebastiana w Grodzisku z 1710 r. to maleńki, drewniany kościółek odpustowy, pięknie wtopiony w krajobraz pól, w otoczeniu wiekowych drzew. Postawiony na wzgórzu przez oleśnian jako wotum wdzięczności za uratowanie miasta od straszliwej dżumy w 1708 r., w wyniku której nieomal nie wyginęli wszyscy jego mieszkańcy. Ocaleni oleśnianie chroniąc się w lasach Grodziska, modlili się o ratunek do patrona od chorób zakaźnych św. Rocha i ślubowali wybudowanie kościoła wotywnego pod jego wezwaniem. I tak, 300 lat temu, stanął jednonawowy kościół o barokowym wystroju, zrodzony z wdzięczności na wzgórzu ocalenia. W ołtarzu głównym z pocz. XVIII w. dominuje obraz patrona św. Rocha z jedną z najstarszych panoram Olesna w tle. Rzeźby św.: Augustyna, papieża Grzegorza Wielkiego, Barbary, Katarzyny ze Sieny, Jana Nepomucena i Ignacego z Loyola ozdabiają ten ołtarz. Ołtarze boczne poświęcono Trójcy Przenajświętszej i Matce Boskiej Bolesnej. Na ścianach zakrystii widnieją napisy przypominające o zarazie morowej w 1708 r. w Oleśnie. W dniu odpustu św. Rocha licznie gromadzą się w kościele i wokół ołtarza polowego mieszkańcy Olesna i okolicznych wiosek.
